همه چیز هست

تا به حال برای دلت مادری کرده‌‌‌ای ؟

در آغوشش بگیری و دست نوازشی به سر و رویش بکشی ؛ بگویی : جان دلم ، بی تاب نشو این قدر ، روزهای بی حوصلگی ات تمام می‌شود .
پدری چه ؟ پدری کرده‌‌‌ای ؟
غیرتی شوی از این همه بی تابی اش ! صدایت را خش دار کنی و بلندتر ، جوری که از ابهت صدایت بترسد سرش فریاد بزنی :
که‌‌‌ای دل بی مروت ، بس است به خودت رحم نداری ، به من پدر رحم کن رها کن آن بی مذهبی را که تو را به این روز انداخته !
باید برای دلتان پدری و مادری کنید .
هوایش را داشته باشید .
این دل را تنها و بی کس نکنید که مبادا میان آن همه بغض ، بی دل شوید .